Κυριακή 7 Μαρτίου 2010

Η πρώτη επαφή



Μετά το πέρας των εργασιών, μας άξιζε λίγη ξεκούραση στην Eder Delin, στον κήπο της γειτονιάς μας.
Αυτή την περίοδο έχει κρύο και χιόνια αλλά το μέρος είναι μαγευτικό και σε ηρεμεί.Έτσι δεν χάσαμε ευκαιρία και πήγαμε μαζί με τον Johniv να αράξουμε.Αλλά κάτι μας έτρωγε...η περιέργειά μας για το τί κρύβεται πίσω από τον γρίφο της πόρτας που βρίσκεται ερμητικά κλειστή ήταν μεγαλύτερη από την κούρασή μας.
Εξάλλου δεν πρέπει να είναι και τόσο δύσκολο να την ανοίξουμε,σωστά;
Τί είναι αυτά τα ακανόνιστα σύμβολα που ανάβουν όταν προσπαθείς να την ανοίξεις;Και τί συνδέει την πόρτα με τα υφασμάτινα σύμβολα που βρίσκονται διάσπαρτα γύρω;Γρήγορα καταλάβαμε πως δεν θα ήταν τόσο απλό όσο νομίζαμε!Αλλά συνεχίσαμε να προσπαθούμε και να σπαζοκεφαλιάζουμε....

Είμασταν έτοιμοι να τα παρατήσουμε, και να το αφήσουμε για άλλη φορά, αφού κάθε προσπάθειά μας κατέληγε σε αδιέξοδο!Μια λοξή ματιά μου όμως στο ΚΙ και βλέπω πως ο NateNaito μόλις έφτασε στο Relto του!

Έλα Nate, χρειαζόμαστε βοήθεια στον κήπο!
Αφού του εξηγήσαμε τί είχε προηγηθεί και τί δοκιμές είχαμε κάνει, έπιασε αμέσως δουλειά!Και ήρθε η πρώτη ιδέα..χμμ...δεν το είχαμε σκεφτεί αυτό.Λες να πιάσει;

Μια δοκιμή θα μας πείσει...αλλά μάταια...
Γρήγορα καταλάβαμε πως κάπως έπρεπε να συνδιάσουμε όλες μας τις σκέψεις!Αλλά πώς;Στεκόμασταν ανήμποροι μπροστά από την πόρτα και την κοιτούσαμε σα να περιμέναμε να μας μιλήσει.Είχαμε απορροφηθεί στον κόσμο του κήπου μας και η μαγεία του δεν μας άφηνε να το παρατήσουμε τόσο εύκολα!
Μα να και ο Geothing, μόλις έφτασε στην γειτονιά!Σίγουρα θα μας είναι χρήσιμος!
Κι αμέσως έπεσε στο τραπέζι και μια καινούρια ιδέα.Είμαστε πολύ κοντά!Το αισθανόμαστε!

Δεν προλαβαίνουμε να κάνουμε κάτι το ουσιαστικό και έρχεται και ο Dimitrios!
Σίγουρα η εμπειρία του θα ήταν καταλυτική, καθώς αν και είχαμε φτάσει στην λύση του προβλήματος, ή τουλάχιστον έτσι νομίζαμε, είχαμε ωστόσο κάποιο πρόβλημα συντονισμού! :)
(Τελικά πόσοι Έλληνες χρειάζονται για να ανοίξουν μια πόρτα;)

Με τις οδηγίες του Δημήτρη προσπαθούσαμε και προσπαθούσαμε και όλο είμασταν και πιο κοντά!
Ήταν πια θέμα χρόνου και καλύτερου συγχρονισμού, ώσπου να τα καταφέρουμε.Και τα καταφέραμε!

Τίποτα δεν προδίκαζε πως αυτή την νύχτα θα περνούσαμε μια τέτοια εμπειρία, όταν ολομόναχοι συνδεόμασταν , ο καθένας στο Relto του , για μια βολτίτσα που τελικά κράτησε κοντά 4 ωρίτσες!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου